Chrząstka stawowa

Chrząstka stawowa to elastyczna tkanka występująca w stawach naszego ciała. Jej grubość wynosi średnio od 0,5 do 2 mm, jednak w największych stawach jej grubość może wynieść nawet 5 mm. Jej główne zadanie to ochrona i okrywanie panewki kości. Realizacja tych funkcji jest możliwa dzięki specjalnej budowie chrząstki. Jest ona stale nawilżona przez specjalną maź i dlatego ma niski współczynnik tarcia. Chrząstki amortyzują także wiele wstrząsów. Warto jednak pamiętać, że wraz z biegiem lat organizm traci zdolność do naturalnej produkcji mazi stawowej. A tym samym chrząstka może nie być odpowiednio nawilżona i traci swoje naturalne właściwości. Dlatego tak ważna jest regularna suplementacja diety w składniki, które naturalnie odżywiają maź – kwas hialuronowy oraz siarczan chondroityny.

„Strzelanie" w stawach – przyczyny, zapobieganie

„Strzelanie” w stawach to objaw często ignorowany. Z pozoru niegroźny może jednak zwiastować poważne problemy ze zdrowiem. Sprawdź, dlaczego nie należy lekceważyć takiego sygnału wysyłanego z organizmu i skąd w ogóle bierze się popularne „strzykanie w kościach”.

Glukozamina na stawy

Czy zawarta w preparatach na stawy glukozamina przynosi realną poprawę ich kondycji? Sprawdź, czym jest glukozamina, kiedy się ją stosuje, a także jakie są spodziewane efekty suplementacji glukozaminą.

Chondromalacja rzepki

Chondromalacja rzepki jest schorzeniem polegającym na rozmiękaniu chrząstki stawowej, która prowadzi do jej destrukcji. W wyniku tych zmian chrząstka traci swe właściwości, przestaje być twarda i sprężysta, staje się miękka i pojawiają się na niej...

Chrząstka stawowa - budowa

Chrząstka stawowa (zwana sprężystą) jest obok chrząstki włóknistej (np. łąkotki) i sprężystej (małżowiny uszne, tchawica) jednym z trzech rodzajów chrząstek. W jej składzie dominuje woda (do 80%), choć wraz z wiekiem jej ilość maleje. W skład jej wchodzi także macierz z komórkami oraz sieć włókien z białka - kolagenu. Ponieważ chrząstka nie jest unerwiona ani nie posiada naczyń krwionośnych, jej odżywianie przebiega w odmienny sposób niż w przypadku innych tkanek. Za dostarczenie koniecznych do prawidłowego funkcjonowania składników odpowiedzialny jest płyn stawowy. Dzieje się to w drodze dyfuzji.

Objawy uszkodzenia chrząstki

Ponieważ chrząstka sama w sobie nie posiada komórek nerwowych, nie możemy bezpośrednio odczuć jej uszkodzenia. Zauważalne jednak są problemy z poruszaniem się oraz ból innych partii ciała - w szczególności panewki kości, którą obejmuje chrząstka.

Jedną z przyczyn uszkodzenia chrząstek są urazy mechaniczne - skręcenia, stłuczenia lub zwichnięcia stawów, a także ich niestabilność, przeciążenie spowodowane podnoszeniem zbyt dużych ciężarów albo zbyt wysoką masą ciała. Mogą one powodować mikrourazy - specyficzną podgrupę urazów mechanicznych. Ten problem dotyka zawodowych sportowców i pracowników fizycznych. Setki małych i powtarzających się urazów, z których pojedynczy nie zrobiłby żadnej krzywdy, mogą prowadzić do zwyrodnień stawów.

Innymi objawami, które wskazują, że coś niedobrego dzieje się ze stawami są:

sztywność stawu,
trzeszczenie,
zablokowanie stawu,
tkliwość.

Regeneracja chrząstki

Stale prowadzone badania w kierunku budowy, funkcjonowania i wzmacniania struktury chrząstki stawowej doprowadziły do wielu wniosków związanych z możliwościami regeneracji stawów. W preparatach polepszających skład płynu w kaletce maziowej możemy niekiedy znaleźć glukozaminę. Liczne badania wskazują jednak, że lepsze efekty osiąga się, jeśli dostarczymy do organizmu dwa podstawowe składniki mazi stawowej, czyli kwas hialuronowy i siarczan chondroityny.

W procesie regeneracji ważną rolę odgrywa także fizjoterapia oraz aktywność fizyczna. Bywa, że dobre efekty da używanie odpowiednio dobranych ortez ortopedycznych, aby odciążyć staw. Odpowiednia dieta i rehabilitacja także mogą poprawić kondycję chrząstek stawowych, a co za tym idzie, także kondycję stawów. Jeśli jednak farmakoterapia nie przynosi wystarczających efektów lub chrząstka jest zniszczona w wysokim stopniu, lekarz może zarekomendować operację. Możliwe jest m.in. przeszczepienie własnej chrząstki w inne miejsce lub przeszczep namnożonych komórek chrzęstnych, a także rekonstrukcja, czyszczenie chrząstki, stworzenie niepełnowartościowej chrząstki włóknistej za pomocą mikronawierceń.