Wpływ tańca na kondycję stawów

Od kliku dobrych już lat, taniec, jako aktywność sportowa cieszy się ogromną popularnością. Szkoły tańca oferują bardzo szeroką ofertę zajęć dla uczestników w każdym wieku, począwszy od małych dzieci, młodzież, przez osoby dorosłe, aż po seniorów. Jaki wpływ mogą mieć treningi taneczne na kondycję naszych stawów? Sprawdź, jakie style taneczne mogą być rekomendowane, a których powinieneś unikać, jeżeli skarżysz się na dolegliwości stawowe.

 

Czy taniec jest bezpieczny dla stawów?

Jak w każdym sporcie, tak i w tańcu, występuje ogromna różnica w podejściu do tańca uprawianego rekreacyjnie oraz do tego uprawianego profesjonalnie – wyczynowo. Dobrze dobrana aktywność taneczna może być bardzo korzystna w każdym wieku. Pod warunkiem, że intensywność treningów oraz zakres ćwiczeń dobierzemy do poziomu kondycji i umiejętności tancerza – amatora. Popularna maksyma „sport to zdrowie” nie zawsze jednak sprawdza się przy wyczynowych treningach tanecznych. Pomimo iż ogromnie poprawiają one kondycję fizyczną, motorykę i zwinność ciała, to niestety ze względu na bardzo wysokie obciążenia, mogą prowadzić do licznych kontuzji.

 

W poniższym artykule zaprezentujemy najczęstsze dolegliwości profesjonalnych tancerzy. A także wskażemy, jak uniknąć ryzyka kontuzji dla osób, które chciałyby potraktować taniec, jako element profilaktyki zdrowych stawów.

 

Taniec – doskonałe ćwiczenia na stawy

Taniec może być doskonałą formą aktywności fizycznej, która poprawi kondycje stawów. Zalet tańca jest wiele:

  • Poprawia kondycję fizyczną
  • Wyrabia gibkość i elastyczność ciała
  • Poprawia koordynację ruchową
  • Pomaga w odchudzaniu
  • Redukuje poziom stresu
  • Dodaje energii i poprawia samopoczucie

Oczywiście wszystkie te korzyści są w naszym zasięgu, pod warunkiem, że dobierzemy:

  • Odpowiedni styl tańca, który angażuje  określone partie mięśni i stawów
  • Intensywność treningową dostosowaną do naszej kondycji i stanu zdrowia

Musimy jednak pamiętać, że zbyt wyczerpujące treningi, nieprawidłowa technika tańca lub też niedostosowanie ćwiczeń do naszego stanu zdrowia może mieć odwrotne konsekwencje do zamierzonych. Dlatego zanim zapiszesz się na konkretne zajęcia, skonsultuj z lekarzem lub fizjoterapeutą swoje plany treningowe.

 

W ostatnich latach zdecydowanie największą popularnością wśród tancerzy amatorów cieszą się następujące dyscypliny taneczne:

  • Zumba
  • Salsa
  • Bachata
  • Dancehall
  • Salsation
  • Jazz
  • Hip-hop
  • Modern jazz
  • Breakdance
  • Popping
  • House
  • Fitness dance
  • Taniec musicalowy
  • Taniec akrobatyczny
  • Taniec klasyczny (balet)

Niektóre z nich są wyjątkowo wymagające i mogą bardzo obciążać układ kostno-stawowy. Przykładowo takie style jak - balet, breakdance, taniec akrobatyczny, nie są rekomendowane osobom z dolegliwościami stawowymi.

Jeśli jednak decydujemy się na rekreacyjne treningi taneczne, dla osób początkujących, najczęściej trenować będziemy podstawowe kroki. Duża część zajęć powinna być przeznaczona na rozgrzewkę oraz wprowadzające ćwiczenia rozciągające. Dlatego polecamy początkujące zajęcia salsation czy bachaty, które nie tylko poprawią naszą kondycję fizyczną, ale także pozwolą bardzo miło spędzić czas. 

zajęcia taneczne salsy
Odpowiednio dobrane rekreacyjne treningi taneczne mogą poprawić kondycję fizyczną

Taniec wyczynowy – najczęstsze kontuzje i dolegliwości

Taniec to dyscyplina sportowa, która bardzo dynamicznie się rozwija. Powstają nowe i niezwykle wymagające style taneczne. Z kolei w klasycznych stylach wyśrubowaniu ulegają obowiązujące standardy. Od profesjonalnych tancerzy wymaga się perfekcyjnej techniki oraz ponadprzeciętnej kondycji fizycznej. A to wiąże się bardzo często z koniecznością odbywania treningów, które w sposób destrukcyjny wpływają na układ kostno-mięśniowy.

 

Za pięknym i artystycznym przekazem tanecznym kryją się najczęściej setki godzin ciężkiej pracy i morderczych treningów. Każdy styl taneczny w sposób wybiórczy obciąża inne partie mięśni i stawów. Bardzo często dopiero poważna kontuzja sprawia, że tancerz rezygnuje z treningów. W wielu przypadkach długo utrzymujący się ból struktur stawowych czy mięśni nie powoduje obniżenia intensywności ćwiczeń. Tancerze na różne sposoby oszukują ból. Począwszy od typowych farmakologicznych środków przeciwbólowych, przez stosowanie zabiegów fizjoterapeutycznych, aż po klasyczne przyzwyczajenie się do bólu. Niestety taka praktyka może prowadzić do bardzo poważnych konsekwencji zdrowotnych.

 

W pracy tancerza charakterystycznym działaniem jest wielokrotne powtarzanie konkretnej kombinacji ruchów. Wymaga ona nie tylko zaangażowania pracy kości i mięśni, ale także układu nerwowego, który będzie w stanie zapewnić właściwą koordynację ruchów. To właśnie indywidualne predyspozycje tancerza mogą mieć wpływ na szybkość opanowania konkretnych kombinacji ruchów. Ale także będą wpływać na tempo wzrostu i regeneracji uszkodzonych tkanek. Dlatego też każdy tancerz powinien mieć ustalony indywidualny cykl treningowy, a w razie potrzeby, także własny cykl rehabilitacyjny. Tancerz, który wiąże z tą dyscypliną swoją przyszłość, nigdy nie powinien bagatelizować dolegliwości bólowych. Może się bowiem okazać, że z pozoru niewinnie wyglądający uraz może całkowicie wykluczyć tancerza z jego pracy.

 

Przyczyny kontuzji tanecznych

Zdecydowana większość kontuzji tanecznych wynika z nadmiernego przeciążenia danej partii mięśni. W każdym stylu tanecznym obciążeniu może podlegać inna partia mięśni. Przykładowo w klasycznym balecie tancerze mają bardzo silne nogi, ale dużo słabsze mięśnie tułowia. To w połączeniu z błędami treningowymi i niewystarczającą ilością czasu na regenerację może prowadzić do dyskopatii i bólów kręgosłupa.

 

Niezależnie jednak od uprawianej dyscypliny tanecznej, warto przestrzegać się najczęstszych błędów, które mogą prowadzić do kontuzji. Są to:

  • Pomijanie rozgrzewki
  • Zbyt intensywne ćwiczenia rozciągające
  • Zbyt intensywne ćwiczenia balistyczne (np. wymachy), które nie są zabezpieczone stabilizacją mięśniową
  • Nieprawidłowa technika
  • Przetrenowanie
  • Brak regeneracji
  • Brak odpowiedniego obuwia
  • Brak działań profilaktycznych dla stawów (m.in. uzupełnianie niedoborów mazi stawowej).

https://www.apteka-melissa.pl/produkt/hyalutidin-hc-aktiv-syrop-1000-ml,3705.html?https://www.ceneo.pl/99012984

Najczęstsze kontuzje wyczynowych tancerzy

Zależnie od intensywności treningu, uprawianej dyscypliny oraz indywidualnych predyspozycji tancerzy, możemy wskazać listę najczęściej występujących kontuzji:

  • Kontuzje kręgosłupa – ich przyczyną są najczęściej błędy treningowe, wady postawy, zbyt duża intensywność treningu połączona z brakiem wymaganej regeneracji, a także zaburzenia elastyczności mięśni. Osoby, które mają dużą ruchomość kręgosłupa oraz słabe mięśnie stabilizujące tułów muszą liczyć się z dużym ryzykiem uszkodzenia dysku. Przykładowe dolegliwości:
    • Zapalenie przyczepu mięśnia biodrowo – lędźwiowego – powstaje w wyniku niewystarczającej elastyczności mięśnia, połączonej z częstymi powtórzeniami ruchów bioder.
  • Kontuzje kolan – kontuzje kolan związane z nieprawidłowym postawieniem nogi, nadmiernym skręceniem kolana, niefortunnym upadkiem lub typowym przeciążeniem, to jedne z najczęstszych dolegliwości. Tancerze narażeni są także na:
    • Uszkodzenie wiązadła rzepki – wynika z niewystarczającej siły mięśnia czworogłowego oraz nadmiernej intensywności ćwiczeń wykonywanych na ugiętych kolanach.
    • Boczne przyparcie rzepki – wynika z uszkodzenia więzadła rzepki, a objawia się bólem po zewnętrznej stronie kolana.
    • Zapalenie fałdy błony maziowej – ból pojawiający się w wewnętrznej części kolana. Może być wywołany w wyniku bardzo częstych ruchów zgięcia i wyprostu kolana, a także mocnych uderzeń kolana o ziemię.
    • Nadciągnięcie mięśni zginających kolano – powstaje w wyniku dynamicznych wymachów, a sprzyja mu nieodpowiednia elastyczność mięśni w stosunku do siły mięśniowej.
  • Kontuzje stawu skokowego i stopy:
    • Awulsyjne oderwanie piątej kości śródstopia, do której dochodzi najczęściej w wyniku nieprawidłowego ustawienia stopy podczas opadania po wyskoku.
    • Zapalenie trzeszczek – ból, który pojawia się pod dużym palcem, może wynikać z nadmiernego obciążania przodostopia.
    • Paluch koślawy, paluch sztywniejący, bóle rozcięgna podeszwowego – spowodowane zaburzeniami biomechanicznymi oraz posturalnymi.
    • Zapalenie ścięgna Achillesa (lub kaletki) – dochodzi do niego w następstwie zbyt intensywnych treningów, niewystarczającej siły i elastyczności mięśni, nieodpowiednio dopasowanego obuwia lub nieprawidłowego ustawienie stawu skokowego.
  • Kontuzje bioder:
    • Strzelające biodro – może objawiać się bólem w okolicy pachwiny oraz „przeskakiwaniem” stawu biodrowego. Do kontuzji tej dochodzi w momencie, gdy tancerz bardzo często wykorzystuje pełen zakres ruchu w obrębie stawu biodrowego, a nawet go przekracza.
    • Zespół mięśnia gruszkowatego – ból promieniujący wzdłuż nogi. Ucisk nerwu kulszowego może objawiać się podobnym bólem, jak w przypadku ucisku na nerw kulszowy.
  • Kontuzje barków:
    • Zapalenie kaletki podbarkowej – może być spowodowane wykonywaniem bardzo dużej liczby powtórzeń ćwiczeń ręki na wysokości powyżej głowy, przy niewystarczającej sile i elastyczności mięśni.
    • Uszkodzenie ścięgien stożka rotatorów i obrąbka – wywołane są najczęściej licznymi mikrourazami, ale także mocnym szarpnięciem lub upadkiem na rękę.

Hipermobilność stawów a taniec

Hipermobilność stawów oznacza zwiększoną giętkość i rozciągliwość stawów. Bardzo często to właśnie hipermobilność stawów pozwala tancerzom na wykonywanie wyjątkowo wymagających figur oraz ewolucji tanecznych. Samo zjawisko hipermobilności traktowane jest jako wariant normy. Zakłada się, że może ono dotyczyć nawet 10% populacji. W codziennym życiu, zjawisko hipermobilności nie stanowi przeszkody dla wykonywania typowych czynności. Nie musi także zwiększać ryzyka powstania dolegliwości zwyrodnieniowych. Problem pojawia się wtedy, gdy osoby młode z hipermobilnością stawów, decydują się na wyczynowe uprawnianie sportu np. tańca. W takie sytuacji intensywne treningi i ćwiczenia rozciągające mogą prowadzić do pogłębienia hipermobilności. A to z kolei oznacza dużo większe obciążenie dla stawów. W konsekwencji może prowadzić do powstania licznych dolegliwości układu kostno-stawowego. Aby zapewnić dzieciom z hipermobilnością stawów prawidłowy rozwój, warto zastosować dedykowane programy ćwiczeń korekcyjnych lub rehabilitacyjnych.

 

Tags:

Używamy plików cookies aby ułatwić Ci korzystanie z naszych stron www, do celów statystycznych oraz reklamowych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci Twojego urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zmienić ustawienia przeglądarki tak, aby zablokować zapisywanie plików cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej polityce prywatności.